Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Van drien redenen ofte saken mids den welken die van Brabant den strijt verloren.

XIV

Hier mach men mercken claerlijc
Hoe vreesam ende hoe sorchlijc
Dat striden es met haesticheit,
Sonder goede voorsienicheit.
Hadden van Loven van Bruessel beide
Die ghemeinte met wijsheide
Haers heren verbeit, ende oec mede
Die edele ende die goede stede,
Soe hadden si met meerder macht,
Met rade, ende met avise volbracht
Ende ghewroken haren toren,
Ghewonnen daer si nu verloren.
Oec mach men mercken banderside
Dat goede hoede behoeft in stride,
Ende groot besorch hoert ter banniere;
Want als die ondergeet soe sciere
Es dweren ghedaen, die troost verloren,
Alst sceen in den stride hier voren.
Sorghe groot soe leght in dat
Te stridene alsoe bi der stat,
Voer die van binnen ende groten ducht.
Veel eer sijn si bereet ter vlucht
Als si hen duncken huus soe bi;
Si vlien eer dan of si
Verre waren uut hare contreye,
Alst hier bleec in dese maleye.
Hadden si bi aventueren
Die porten entie vaste mueren
Hem niet gheweten alsoe bi,
Hets te moedene dat si
Hen bat ter were hadden ghestelt,
Ende zeghe ghevochten op dat velt,
Bi avontueren, ende ghewonnen
Daer si nu lichtlijc thuuswert ronnen;
Want, soe wel als ic voren sede,
Dat dedele, noch die andere stede
Van Brabant, noch daer niet en waren,
Soe hadden si, in haren scaren,
Volcx ghenoech te weder stane,
Haer viande op die bane;
Maer dingen met quader haest bestaen
Qualijc siet mense dicke vergaen.