Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Van den garnisoenen die die hertoghe van Brabant ende de greve van Vlaenderen iegen malkandren leiden.

X.

Als van Vlaendren Lodewijc
Mechelen aldus suptyllijc
Ghecregen hadde aen sijn acort,
Besette hijt, ende daerna vort
Die palen oec van Vlaenderlant,
Daer hi volc van wapenen sant,
Die op Brabant scade deden,
Ende met feite daer in reden;
Dies hertoge Wencelijn wert gram
Als hi die overdaet vernam,
Ende leide des gelijes, die coene,
Jegen Mechelen garnisoene
Ende oec jegen Vlaenderlant.
Tien tiden was in Brabant
Van allen ridderscape tgrein,
Menich vrome stout capitein,
Die hem verstonden van wapenspele;
Want sijs cortelinge vele
Geplogen hadden met groter eeren
Jegen die XVII lantsheeren,
Ende metten coninc Eduwaert
Van Inglant, den here vermaert,
Vore die stat van Camerike,
Ende voer Doirnike desghelike,
Ende oec andersins nog mere
Jegen van Vrancrijc den here,
Coninc Philips, den here vaillant.
Dese capitein, wide becant,
Die vrome waren, stout als werge,
Midsgader den greve Van den Berghe,
Ende met meneghen anderen wigant
Gheboren uut Overlant,
Die Wenceline, tot sijnre vromen,
Alle te dienste waren comen:
Die hilden Mechelen alsoe inghe,
Dat si om geenrelei dinge
(Van dies hem baten mocht of vromen),
Te Brabant wert uut en dorsten comen.
Die van Brussel der goeder stede,
Ende die van Antwerpen mede
Hilden die Vlaminge soe seere
Wacker, dat si niet meere
In Brabant en dorsten spelen comen.
Die vaert die was hen benomen
Daer in te riden soe gheringhe.
Die van Antwerpen sonderlinghe
Die doerreden al omtrent
Dlant van Waes, al tot bi Gent,
Daer si grote scade in deden;
Des seere qualijc was te vreden
Van Vlaenderen Lodewijc die grave,
Ende meinde dat hi noch hier ave
Die van Antwerpen dancken soude,
Tierst dat hi coste ende Gode woude,
Ende hijs crighen mochte die macht,
Dwelcke hi namaels heeft volbracht,
Als ghi behoerlijc sult vernemen,
Ter plaetsen daer dat sal betemen.