Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

De recapitulatie van den derden hertoge Janne.

I.

Soe ghi int vijfste boec hier voren
Van hertoghe Janne hebt mogen horen,
Den derden, alsoet daer es bescreven,
Sijn hanteringhe ende sijn leven,
Soe verre alst tier tijt was ghesciet,
Doen die dichter sijn dichten liet,
Ende om dat ics niet al en vinde
Dat hem ghesciede, ics mi bewinde,
Soe es u in den sin wel bleven,
Hoe hem te wive was gegeven,
Die wile dat hi was een kint,
Ende van verstennessen blint,
Een edel vrouwe ende een scone,
Gheboren uter vrancxscer crone.
Dien selven voerseiden huwelijc
Was groot ende sere heerlijc,
Maer si bestonden ten derden lede.
Die paus dispensatie dede,
Ende consenterde thuwelijc.
Haer vader hiet Lodewijc,
Des conincs sone van Vranckerike,
Die wan desen Lodewike
Aen die suster van den edelen man
Die den strijt te Woeronc wan,
Die welcke vrouwe hiet Marie.
Soe dede haer dochter, als ic sie,
Na den name van harer moeder.
Dus mach een iegelijc worden vroeder,
Hoe na dese vrou Marie ende Jan
Malcanderen van sibben gingen an.
Dese jonge Jan, verstaet algadre,
Hadde twee die best ouder vadere
Die men in haren tiden vant:
Deen was die coninc van Ingelant
Edewaert, die met sijnre macht
Trac over zee met heerecracht,
Dander die ierste hertoge Jan
Die den strijt te Woeronc wan.