Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe die grave van Hollant in Vrieslant bleef ende van den orloghe ieghen den bisscop. Die van Ludick waren haren here teghen.

53.

Niet langhe hier na, wet vorwaer,
Doe men screef dertienhondert jaer,
Ende xlv, min noch mere,
Wert verslaghen die jonghe here
Grave Willem van Hollant
(Dander daer alsoe ghenant)
Van den Vriesen, dat was jammer groot;
Ende met hem bleven doot
Die edele liede meest twaren
Die int lant van Hollant waren,
Ende ander liede daer toe mede,
Die waren uut ander stede,
Dat die grave hem selven dede,
Al met sijnre haestichede.
Int naetste jaer soe ghevel
Een orloghe swaer ende fel,
Tusschen Ludick ende haren here,
Dat die menich becochte zere.
Die bisscop wert alsoe beraden
Dat hi Ludick woude scaden,
Ende vercreech daer toe meneghen man,
Die in sijnre hulpen daer quam an,
Dat was die coninc van Behem,
Ende sijn outste sone met hem,
Die tier tijt, in ware dinc,
Woude sijn Almaensche coninc,
Ende vander Marken die grave
(Die bisscop wasser broeder ave),
Die grave van Loen, ende andre heren mede,
Die ic late hier ter stede.
Die van Ludick worden doe
In haer stad beraden alsoe,
Dat si ute waren comen,
Ende hadden een velt ghenomen,
Daer si verbeiden wouden
Der gheenre die comen souden;
Maer si hadden hen, dats waer,
Met eenre gracht bewaert daer,
Daer men in moeste tenen gate,
Om haer vordeel ende haer bate.
Daer soe sloech met stouten sinne
Die here van Valkenborch inne,
Als die waende, als ict versta,
Dat hem dandere volgheden na.
Daer soe bleef die here doot,
Ende met hem een groot conroet
Van ridderen ende van knapen,
Die vrome waren ter wapen.
Ten eersten dat dit was ghedaen
Trac die bisscop henen saen;
Ende al die met hem quamen
Trocken achterwaert te samen,
Alsoe menighen wech, alsoe menich hoot.
Hier moegdi horen wonder groot,
Dat dese grote here vermaert
Alsoe trocken achterwaert,
Onghestreden, clein ende groot,
Ende lieten haren maech daer doot
Onghewroken op dat velt.
Dits groot wonder, waer ment vertelt.
Eer dit aldus ghesciede,
Hadden die Ludicksche liede
Te samen ghesworen dat si
Elc anderen souden staen bi,
Ieghen haren here den bisscop,
Ende daer deden si ede op
Dat si souden, sonder begheven,
Elc bi anderen sterven ende leven.
Dit was Ludick ende Hoy die stede,
Tongren ende Sintruden mede,
Ende dat steken van Dinant,
Ende daer toe al des bisscops lant:
Dese wouden haren here
Ghedwonghen hebben vort mere,
Ende oec alle haer ommesaten.
Niemant en sal hem verlaten
Op sijns selfs here cracht:
Het leit al aen Gods macht.
Coninc David scrijft al open:
Het es in Gode beter hopen
Dant is in den mensche.
Dits een woord van wensche.
Hier bi die ghemeente waert
Soe groot van moede ende soe haert,
Dat hem int leste haer dinc
Ter groter scade verghinc,
Als ic u hier na sal segghen al,
Daert tijt is ende stede hebben sal.