Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe die hertoghe met Eduwaerde trac in Vrancrike.

46.

Omtrent drie jare hier naer,
Doe men screef ons Heren jaer
Dertienhondert dertich ende achte,
Quam Eduwaert met groter machte,
Coninc doen van Enghelant,
Al tote Antwerpen in Brabant,
Met vierdalf hondert hoetscepen,
In den wille alsoe begrepen
Dat hi op woude lopen, hardelike,
Philipse, coninc van Vrancrike;
Want hem dochte in desen
Dat hi naerre soude wesen
Der cronen van Vrancrike, dan
Philips, oft anders ieman,
Alsoe hi oec was een let
Van rechten bloede, dat wet;
Want Philips was die oems sone
Die aen hem droech die crone,
Ende Eduwaert was der suster kint;
Hier af quam een parlamint.
Hier op was Philips antwaerde:
Dat hi ware comen van den swaerde,
Ende Eduwaert van der vrouwen,
Ende dat men daer in mochte scouwen
Ende proeven openbare,
Dat die crone sijn ware.
Hoet daer met es dat blive daer.
Eduwaert hoepte wel voerwaer
Dat die keiser hem helpen soude,
Om ene grote summe van goude;
Oec soe deeldi sinen scat
In duutschen lande, te menegher stat,
Om dat hi met machticheden
Philipse woude ane treden.
Hier waren bedriveren ave
Reinout van Ghelre grave,
Ende die grave van Gulke met,
Dies beide hadden te bet;
Want si in dit bedrijf tsamen
Hoechden haers titels namen;
Want deen wil heten hertoghe,
Ende dander marcgrave hoghe,
Dat si in dit bedrijf wonnen,
Wants hem die keiser woude onnen.
Dus soe lach Eduwaert daer,
Ende beidde wel een jaer
Na dat die keiser soude comen
Tsijnre hulpen ende tsijnre vromen;
Maer Philips cochten af;
Want hi hem meer gouts gaf.
Hoe int leste Eduwaert
Toten keiser nam sine vaert
Tote Covelense in de stede;
Ende wat hem die keiser dede;
Ende hoe hi Eduwaerde scalkelike
Vicaris maecte van den rike;
Hoe die onnosele Eduwaert
Weder keerde in de vaert
Te Herke, ende tghedinge besat,
Ende oec te Mechelen in die stat,
Alse vicaris des rijcs
(Wie sach ye des ghelijcs?),
Ende ander dinghe daer toe met,
Dat blijft hier al onghelet.
Diet al wille weten, vore ende na,
Ic rade hem dat hi ten boeke ga,
Daer ic dhistorie al te male
In hebbe gheset redenlic wale.
En sal hier nemmeer doen bekant
Dan den hertoghe van Brabant
Van desen yeesten ane gaet;
Want dese boec, dat verstaet,
En wilt anders niet gheleesten
Dan van Brabantschen yeesten.