Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe Brabant IX maende besloten stont.

31.

Wat sal Brabant nu doen?
Het sit besloten als een hoen
Dat in ene kevie sit ghevaen,
Dat vlien en mach noch uut gaen:
Ten hadde een gaetken niet open.
Met brande ende met rove ghincmen nopen
Tallen siden, weder ende wei;
Ende alsoe vele als een ei
En lietmen hem niet toe comen,
En hadt an hem selven ghenomen.
Aldus soe wouden dese heren
Tlant van Brabant al onteeren,
Ende van honghere doen sterven.
Het hadde hem hondert werven
Eerliker gheweest, dat sijt
Becort hadden in enen strijt,
Met redeliker daden scoene,
Dan met desen scalken doene.
Dat alle dese heren, te waren,
Die de beste ende die meeste waren
In dese side der zee, waerlike
(Sonder die coninc van Vrancrike),
Niet striden wouden ghemene
Ieghen den hertoghe allene,
Dat was emmer wonder groot;
Nochtan dat men hen strijt boot,
Die ieghen al ertrike mochten
Op enen dach hebben ghevochten?
Dus stont besloten Brabant
Van sinte Martins misse, als ic vant,
Meer dan tien maent, sonder saghe,
Dats tote sinte Gielis daghe,
Ja soe nauwe, des sijt vroet,
Dat men vitalie noch ander goet,
Noch oec en gheenre hande dinghen
In Brabant en mochte bringhen.
Dit was int jaer, min noch mee,
Dertienhondert XXX ende twee,
Dat ment lant eerst besloet,
Ende van honghere woude hebben doet.