Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe dat orloghe weder began, ende die grave van Vlaendren Mechelen cochte.

29.

Al waest soe dat die coninc
Van Vrancrike een soendinc
Ghesproken hadde, tusschen die heren,
Die opten hertoghe wouden keren,
Doe men te Helechsem lach,
Daer menich mensche toe sach,
Als ict u voren hebbe ghesproken,
Het wart nochtan saen te broken;
Want die heren, die ghi
Hier voren horet noemen mi,
Daer toe Henegouwe, Hollant, Zeelant,
Dese worden weder viant
Des hertoghen te waren,
Sonder die grave van Baren
Ende die conincstavel van Vrancrike.
Nu wildi dan horen hoe wonderlike
Dit grote orloghe toe quam,
Alsoe ict sach ende oec vernam?
Van Vlaendren grave Lodewijc
Cochte, al wast ommoghelijc,
Mechelen, ieghen den bisscop
Van Ludeke, diet hem sloech op;
Welke coep was sonder cracht;
Want die bisscop en hadde ghene macht
Te vercoepene der kerken goet,
Daer sijn lijftocht maer an stoet;
Ende om dat die porteren niet en wouden
Den grave vore haren here houden,
Ende Sinte Lambrechte ave gaen,
Soe ontseidese die grave saen
Beide van live ende van goede,
Ende dede setten nauwe hoede
Op die palen van sinen lande,
Ende en liet hem en gherehande
Spise noch ander goet toe comen.
Oec soe wart hem doe ghenomen
Al haer goet, datmen vant
In den palen van Vlaender lant.
Die hertoghe peinsde oec wale,
Waert dat die grave sine pale
Alsoe diepe in Brabant sette,
Dat hi daer af grote lette
Hebben mochte ende onghevoech,
Soe dat hi des over een droech
Met dien van Mechelen, dat si souden
Helpen elc andren ghetrouwelic houden
Haer hercomen, ende haer rechte,
Ende te vorst Sinte Lambrechte.
Die hertoghe oec in desen
En woude niet ondanclijc wesen
Van meneghen dienste scone
Die hem Mechelen plach te doene.
Aldus wilde elc bi andren dueren,
Ende lijf ende lede aventueren.