Hoe die hertoghe ridder wart daer opt velt.
27.
Doen die heren saghen an,
2460[regelnummer]
Dat die hertoghe ende sine man
Ghewillich ten stride waren,
Wouden si hem iet bewaren,
Ende hebben den grave van Hollant
Weder ten hertoghe ghesant,
Pays ofte vrede soude maken.
Die wile dat die grave trac derweerde,
Om den pays, ende travelieerde,
Stichten si roef ende brant
2470[regelnummer]
Al omme, ane des lants cant,
Vliende alse nu hier alse nu daer,
Alse die ghene die hebben vaer,
Ende hoers viants niet en dorsten verbeiden,
Daer met vele lelicheiden
2475[regelnummer]
Ende scanden hem selven deden;
Maer haren aert van ouden seden
Moesten si altoes anteren,
In brande ende in happeren;
Maer des strijts, des sijt vroet,
2480[regelnummer]
Daert in aventuren stoet,
En wouden si verbeiden niet,
Sestien lants heren, als ghi wel siet,
Dien God behoude in sijn ere!
2485[regelnummer]
Die hertoghe wart ridder daer
Ende menich man met hem vorwaer,
Opten hope van desen stride.
Dat was opten selven sondach
2490[regelnummer]
Daer ic af vore dede ghewach,
Doemen over waende tiden,
Ende toten vianden riden.
Die grave quam ter selver stont,
Ten hertoghe, op dien avont,
2495[regelnummer]
Ende daer hi spade liden soude
Bi dien van Antwerpen, also houde,
Waende men dat viande waren.
Doen riepmen lude, te waren:
‘Die viande die sijn hier!’
2500[regelnummer]
Doen scootmen op wijchghier
Met boghen ende met staven.
En hadde die scoutete des graven
Niet ghewaer worden saen,
Die ghemeente hadde, sonder waen,
2505[regelnummer]
Den grave versleghen dare,
Ende al die met hem waren;
Maer die scoutet heeftse verwaert.
Daer verloes selc sijn paert,
Sine male ende ander dinc,
2510[regelnummer]
Ende was blide dat hijs ontghinc.
Die grave versuumde hem, dat hi
Enen here soude liden soe bi,
Bi nachte, hi en hats ghemaect cont
Teerst, voer die avenstont.
2515[regelnummer]
Doch bracht die grave tenen vrede,
Daer hi hem selven ere met dede,
Die duerde ses weken lanc.
Doen bracmen op, sonder wanc,
Recht opten twelfsten dach
2520[regelnummer]
Die in die maent van Meye lach,
Dertienhondert screefmen doe,
Ende tweendertich daer toe.
|
|