Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe die van Mechelen verwonnen bleven ten Vliete bi Repelmonde.

Dat V Capittel.

Doen die van binnen saghen faelie
An haer coren, an haer vitalie,
Worden si alsoe beraden
Dat si scepe maken daden,
Sterc, hoghe ende wide,
Wel ghevisiert ten stride,
Daer si mede waenden varen
Daer si wilden, sonder sparen,
Ondancs iemans, met hare cracht,
Ende trocken ute, metter macht,
Bernende met sulphere viere,
Soe vreeselic, ende soe onghehiere,
Oft die duvel uten hellen.
Hadde gheweest ende sine ghesellen,
Rechte neder, ter Scelde waert.
Tshertoghen hulpe, die hem bewaert
Hier ieghen hadde, ende versien,
Wederstoedense mettien
Vromelic op die stonde,
Te scepe, boven Repelmonde,
Daer dat ghemoet was soe scerp;
Want men scoet ende werp
Vruchtelijc in beiden siden.
Elc ghinc op andren striden
Dapperlike, al dat si conden.
Voer den daghe dat si begonden,
Alsoe dat starc stoet die strijt
Toter hogher primetijt.
Die van Antwerpen quamen doe
Vromelic gheronnen toe,
Ende ghinghen scieten, warpen ende slaen,
Soe dat die van Mechelen moesten gaen
Tonder, ende, gheloefs lien,
Die beste van haerre partien
Algader daer ghevaen bleven,
Ende vele verloeser tleven.
Oec verdrancker een deel van dien.
Niet vele soe en mochter ontvlien.
Cost, pine ende arbeit,
Die si ane die scepe hadden gheleit,
Was al verloren, dat es waer;
Want somme haer scepe bleven daer,
Ende van haren besten menich een
Waren tAntwerpen ghevoert, in den steen,
Ende bleven verwonnen soe voert ane,
Dat si pays gherne ghinghen ane,
Ende orlogheden nemmermere
Opten hertoghe, haren here.