Hoe die vrome hertoghe Jan doot bleef.
Dat eerste Capittel.
Doen dese edele man verwonnen
Den strijt te Woeronc hadde, ende doer ronnen
Sijnre viande lant al te male,
20[regelnummer]
Ende beset hadde sine pale
Al omme ende omme, tallen steden,
In goeden paise ende in vreden,
Ende over Mase dat goede lant
Beset hadde in sine hant,
25[regelnummer]
Vier jaer recht na dien tijt,
Dat hi voer Woeronc vacht den strijt,
Gaf hi sijnre dochter in huwelike
Van Lutsenborch grave Heinrike,
Wies vader Jan met ghewelt
30[regelnummer]
Versloech te Woeronc opt velt:
Margriete hiet die vrouwe gheraect:
Daermet wart die soene ghemaect
Van sijn vaders doot, ende van al dien
Dat hem ten orloghe mochte ghescien.
35[regelnummer]
Ende om dat si na belanc waren
Soe moeste het hem dispenseren
Onse gheestelike vader die Paus,
Die men hiet die vierde Nyclaus.
Ses jaer rechte na dien tijt
40[regelnummer]
Dat te Woeronc viel die strijt,
Met sconincs dochter, scoene van live,
Die hi doen nam tenen wive;
45[regelnummer]
Ende daer men die bruloft houden soude
Ten Baren binnen, daer soe woude
Dese edele prince sijn met eren,
Al soe groter vrouwen teren.
50[regelnummer]
Alse een die beste van ertrike,
Met feesten ende met joyen groot,
Daer hi jammerlike bleef doot.
Daer waren vrouwen ende ridders vele;
Men mochter scouwen vele spele;
55[regelnummer]
Oec hielt men daer, ter selver stonde,
Van ridderen ene tafelronde,
Ende om dat Jan was die meeste
Van namen, van al der feeste,
Bat men hem, ten selven tiden,
Ende dier feesten dade die ere.
Hertoghe Jan, die grote here,
Die ghewone was te doene al dat
Dat men hem op hoefscheit bat,
65[regelnummer]
Dede hem ter vaert wapenen dan,
Ende reet ieghen enen edelen man,
Daerne daventure wederstoet,
Die hem dicke hadde ghegheven spoet
In dese werelt ende grote ere:
70[regelnummer]
Si was nu in enen andren kere,
Die onghestadighe, die altoes waect.
Ter derder josten wart hi gheraect
In de muus van sinen arme,
Soe dat hi moeste, wacharme,
75[regelnummer]
Met onghevallen bliven doot,
Dat Brabande was scade groot.
Dit gheviel op sheilichs cruus dach,
Die drie daghe binnen meye lach,
80[regelnummer]
Dusent tweehondert Gods jaer,
Ende vierentneghentich oec mede,
Al te Baren in die stede.
Te Brusele brochtmen doen dien here
Met jammere ende met groten sere:
85[regelnummer]
Ten minderbroederen wart hi begraven
Met groter eren, met groter haven,
Daer menich prince, sonder waen,
Van rouwen weende meneghen traen;
Want doen hi sterf bleef vele
90[regelnummer]
Der macht van goeden ridders spele.
Hi was oec, al tenen gader,
Goeder mater ridderen vader.
Hi was die eerst maken began:
‘Wie hi ware, hoech of neder man,
95[regelnummer]
Dat hi in tornoye ten wapen
Soude hebben maer twee knapen;’
Om dat hi tspel woude gheliken
Tusschen den armen ende den riken.
Teersten mochten die rike onthouden
100[regelnummer]
Alsoe vele dienars alse wouden,
Ende dies soe bleven achter
Mate ridders: dit dochte hem lachter.
Te Sinte Quintijns cochti mede
Een torniervelt bi der stede,
Tornieren soe wie dat woude.
|
|
Auteursrechtvrij