Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe die heilighe vaert van overzee began.

Dat IV Capittel.

Hier beghint die heilighe vaert,
Daer kerstenheit bi verlost waert.
Die de vaert eerst began
Dat was een waert, heilich man,
Ende hiet Peter die heremite,
Ende was van Amiens, seit die vite,
Ende was priester oec, te waren,
Eens soe was hi ghevaren
Over zee, int heilighe lant
In pelgrimagie, daer hi vant
Die kerstine in groter pine
Sere doghen onder die Sarrasine,
Ende theilige graf onder die honde.
Swaerlijc hi wenen begonde,
Ende bleef oft hi in droeme ware,
Van rouwen ende van groten vare.
Daer heeft hem Onse Here verbaert,
Ende wijsde hem doen die vaert,
Hoe mense soude beghinnen,
Daer comen, ende tlant ghewinnen.
Letteren nam hi groot ende starke
Toten paus van den patriarke,
Van den state van den lande,
Dies kerstenheit mochte scande
Hebben, ende keerde saen
Toten paus, die hiet Adriaen;
Ende gaf hem die letteren in die hant,
Daer hi groot jammer in vant.
Die paus ghereide hem tier stont,
Ende quam in Alverne, te Claremont,
Daer hi ene consilie legghen dede
Van allen ordinen in kerstenhede,
Daer men doen vele gaf ute
Nuwe ghebode, nuwe statute,
Die de heilighe kerke noch hantiert.
Dat cruce was daer ghecriert,
Ende uut ghegheven harde scone,
Gode teren van den throne.
Dusent en xc screef men doen
Ende vive Gods carnatioen,
Doen men uutsende dien aflaet.
Die de vaert eerst bestaet
Was een riddere stout ende fier,
Ende hiet heer Woutere Selsenier,
Ende met hem ridderen sevene;
Oec vielen met hem van stouten levene
Van Vrancrike seriante goet
Een groot here, ghescaert te voet,
Ende traken alsoe te Hongherie,
Daerse ontfinc, met sijnre partie,
Lieflic die coninc Karleman:
Die lietse doer sijn rike dan
Toten einde van Malevile:
Daer sceepten si, ter selver wile,
Ende voeren voert te Belegrave,
Daer men hem sloech sijn volc ave;
Want die Bulgheren waren hem fel.
Die vlucht was hem, ende niet el;
Ende dit was in Bulgherie.
Vele bleeffer van sijnre partien:
Ontfloen is hi met ghewout
Acht daghe doer dat wout.
Tote ons quam hi te hant,
Daer hi den hertoghe vant,
Die hem harnas ende scat
Gaf voer die misdaet van der stat,
Ende gaf hem vaste gheleide voert
Tote Constantinobele in die poert,
Daer hi den keiser Alexise vant,
Die hem orlof gaf te hant
Dat hi bleve, ende ruste name,
Tote dat Pieter de heremite quame.
Hier na quam Peter die heremite
Ane ghetrect, met groten vlite,
Met enen onghetelden here:
Doer Hongherien was sijn ghere,
Daer hi met gheleide doer quam
Tote Malevile, als ict vernam.
Daer sach hi hanghen aen die mure
Die wapene, die de felle ghebure
Ser Wouters lieden eer afbroken:
Die ghinc hi vaste ane stoken
Daer die Dunouwe vore vliet,
Ende wanse op dat Honghersche diet.
Daer sloech hi hem af vier dusent man,
Ende hi verloes selve nochtan
Hondert sijnre pelgrime.
In die stede, seghet die rime,
Vant hi spise ende goede ghelaghe,
Ende laggher binnen vijf daghe.
Parde waren daer soe vele ghewonnen
Dat wijt ghesegghen niet en connen.