Boek van de wraak Gods

7 Dat men woekeraars en hebzuchtigen zal weren uit de raad en het bestuur. Voorbeelden van de Romeinen

Ach, u heren in deze stad, neem degenen in uw raad op die wijs zijn en bescheiden, die zich eerzaam gedragen in het openbaar, godvruchtig zijn, hoegenaamd niet gierig en die het recht onder alle omstandigheden liefhebben. Hoed u op alle mogelijke manieren voor woekeraars en schrapers, want deze twee laten een stad ten onder gaan. Een stad waar onderling wordt getwist, heeft alle eer verloren. Een stad waar sprake is van voorkoop en woeker, waar men het huwelijk minacht en waar iedereen overspel pleegt, kan het nooit lang voor de wind gaan. Dit zijn zonden waaraan Onze Heer een bijzonder grote hekel heeft. Allen die er zulke zeden op nahouden, moet u mijden in uw stad, opdat God, Onze Heer, de onschuldigen op den duur niet tegelijk met de schuldigen straft, zoals Hij op menige plaats heeft gedaan.

Hoor nu wat de Romeinen overkwam. Zij stonden destijds aan het hoofd van de gehele wereld. Ze streden menige strijd voordat ze hun grenzen zo ver konden trekken. Op bijna elk terrein hadden ze voorspoed en succes. Toen ze alles hadden overwonnen wat ze vonden onder de zon, bleven ze rustig in hun stad en begonnen geld, renten en grote kostbaarheden te vergaren. Degenen die daar veel van hadden, waren van mening dat ze

[p. 79]

beter waren dan hun medeburgers die er minder van hadden. Daardoor veranderden wijsheid en inzicht in hebzucht, hoogmoed en afgunst, zoals in deze tijd hier en daar in menige stad nog gebruikelijk is. Ga maar na of ik de waarheid spreek. Daarna werden de Romeinen getroffen door een hevige en zware oorlog, die de Carthagers tegen hen voerden. Die gingen er zo op los, dat de Romeinen de ondergang nabij waren. Het was een oorlog met zoveel grote veldslagen, zo groot als men in die tijd nooit zag, zodat men er nog over spreekt. Zij worden bella Punica [Punische oorlogen] genoemd in het Latijn, omdat tijdens die grote confrontaties zoveel mensen stierven. Ja, daar stierven er honderdduizend in één slag, toen de Romeinen de strijd verloren, die voordien zoveel geluk hadden, in de tijd dat ze deugd en eer in acht namen en zich niet aan hebzucht schuldig maakten.

Toen de Romeinen tot het inzicht waren gekomen dat Fortuna hun kwalijk gezind was en het voortdurend bergafwaarts ging met hen, waren ze daarover zeer verwonderd. Ze gingen daarom te rade bij hun goden en bewezen hun grote eer, versierden hun tempel overvloedig en vroegen hun waarom ze verloren hadden in de strijd, terwijl ze voordien altijd de overwinning behaalden. De goden antwoordden: ‘Kom hier over drie dagen terug, dan zullen we u duidelijk antwoord geven op alles wat u vraagt.’ Daarom gingen ze daarvandaan en kwamen zonder bezwaar te maken weer terug, zoals hun goden hun bevolen hadden.

Toen vonden ze in het bovenste van de tempel twee verzen geschreven die moeilijk te begrijpen waren. Want niemand van hen kon ze goed uitleggen omdat er vier letters in voorkwamen die men elk in negenvoud moest begrijpen. Dat waren ‘c’, ‘l’, ‘f’ en ‘u’. U zult hier iets ongelooflijks horen, namelijk hoe ze in gebed verzonken en hun goden verzochten hun de betekenis daarvan te kennen te geven. Toen antwoordden de goden terstond: ‘Morgen vroeg moet u zich voor de vier poorten van de

[p. 80]

stad begeven. Daar zult u de betekenis van de vier letters vinden. Dan zult u vlug de reden weten waarom al die grote tegenspoed u treft.’

Merk nu op, geachte lezers, dat God de zonden altijd straft. De zonden van de heidenen straft Hij zoals Hij die van de christenen straft. Toen dezen in trouw volhardden, kenden ze altijd voorspoed, maar toen ze die lieten varen, werden ze alsmaar achtervolgd door smaad en hoon. Zo kan de straf van Onze Heer zich te allen tijde op de zondaar richten.