Serena

[p. 59]

Viooltjes.

Staan ze daar niet als kindren, de gezichtjes
Hoog op in 't vrool'ke zonlicht; zelve lichtjes
Van kleur, gevlamd, gebruind? Heel blij verluidt
Hun warme levenswil door 't kleuren-klaatren...
- Straks gaan de mondjes open. 't Lachenschaatren
Schittert al boven 't groene-aandachtige uit!