Mengelpoezy. Deel 1

[p. 100]

Tyroolsch gezang.

Wat is op gindschen heuveltop

Die vlam die woedt in 't ronde? -

De vlam die Siebols dak vernielt,
En hem en zyn beminde ontzielt

Op liefdes roozensponde.

Jonge Adeleide, lief van leest;

Maer fier en ligt van zinnen,

Is 't offer van die woeste drift -
De wraekzucht - diep in 't hart gegrift

By 't ongelukkig minnen.

Hoe zeer was Sharnitz haer verknocht!

Zy woonde in zyn gedachten.

Ja, bosch en bergen menigmael
Wêergalmden van zyn minnetael

En diepe weemoedsklagten.

Maer Adeleide, lief van leest,

Heeft ydle, losse zinnen.

Geen doedelblazer, loom en styf;
Een hupschen speelman, ligt van lyf,

Dien slechts kan zy beminnen.

[p. 101]

 

Is 't meisje dan gevoelloos, blind?

 

Of kan zy niet bespeuren

 

Dat Sharnitz, dol van liefdegloed,

 

Voor haer, met vreugde, goed en bloed,

 

Ja, alles zou verbeuren?

 

 

 

Afgryslyk woedt, verhit op wraek,

 

De herder by 't versmaden.

 

Geen tyger is zoo wreed als hy;

 

Geen teugel temt zyn razerny:

 

'T vliedt alles van zyn paden.

 

 

 

Wat is op gindschen heuveltop

 

Die vlam die woedt in 't ronde? -

 

De vlam die Siebols dak vernielt,

 

En hem en zyn beminde ontzielt

 

Op liefdes roozensponde.

 

 

 

Aleide rustte in Siebols arm,

 

Gestreeld door zoete droomen.

 

Haer hartvriend is haer heil, haer God;

 

Haer wangen gloeyen van genot:

 

Haer wellust is volkomen.

 

 

 

Ze ontwaekt: 't is alles vuer en vlam,

 

Zy zieltoogt op haer sponde.

 

Zoo kort was haer geluk van duer.

 

Haer schim daelt in het helsche vuer:

 

Aleide stierf in zonde.

 

 

 

Is dolle Sharnitz nu voldaen? -

 

De wraeklust is verzwolgen,

 

Maer radeloos en levenschuw,

 

Aenbidt hy 't arme meisje nu:

 

Hy wil, hy zal haer volgen.

[p. 102]

 

Daer springt hy op het moordschavot.

 

Hoe bliksemen zyn blikken!

 

Hy slaet den priester, spuwt op 't kruis;

 

Men hoort een onderaerdsch gedruisch:

 

Hy geeft zyn laetste snikken.

 

 

 

Daer hangt hy als een onverlaet

 

Die schrik jaegt door elks leden.

 

Zyn ziel, verwezen en vervloekt,

 

Volgt haer die zy ter helle zoekt:

 

By haer is zy te vreden.

 

 

 

Wat is op gindschen heuveltop

 

Die vlam die woedt in 't ronde? -

 

De vlam die Siebols dak vernielt,

 

En hem en zyn beminde ontzielt

 

Op liefdes roozensponde.

1832.