Mengelpoezy. Deel 1

[p. 15]

Huldebloemtje.
Opgedragen aen den dichter Prudentius Vanduyse, ter gelegenheid zyner dubbele bekrooning te Gent en Zotteghem.

Dit bloemtje van myn dorren tuin

Uit vriendschaplyk gevoel geschonken,

Genake 's grooten Dichters kruin

Die met een dubble kroon mag pronken.

O harpenaer! ô kunstkolos!

O moedigste onzer letterdapperen!

Uw zwierige arendvederbos

Mag als een palm ter wolken wapperen.

Uw citer is een windharp of

Een donder, naer uw kunstig drukken.

Zy voert de ziel naer 't hemelsch hof,

Haer dompelend in diep verrukken.

Jk juich, bewonderend, verblyd

Om uw roemruchtig zegepralen.

Styg op dan, adelaer! leef in de zonnestralen:

De ware vriendschap kent geen nyd.

1838