Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 156]

Vreugde-Sang.

Wys; Nova, Celestyne.

Celestyn Nu schey ik uyt de pijn;
O salig siel-gesucht! Schept nu genucht,
Gewis Nu is Uw klacht Noch wel ten end gebracht,
't Is wel gelukt, Dat meenig onderdrukt.
O Fidamant die eerst Haar vleyden
op het seerst, En schreyden Als sy niet Hilp

[p. 157]

 

uw verdriet. Uw Min leeft in die Maagd

 

Die gy uw hart opdraagt.

Al mijn geween,

Gejammer en gesteen,
Getreuren nacht-gewaak

Keertin vermaak:

Mijn jeugd

Verheugd

Sich om

Dat ik die Maagde-blom

Verwonnen heb,

En in de linne-web
Die plukken sal na wil,
Daar ik mijn bloed om spil.
Nu ik haar Hart als steen

Heb kunnen kneen,

Geschrey,

En ey!

En ach!

Verandert in gelach.

[p. 158]

3.

 

Welaan dan Lief

 

Behoud uw Minne-grief,

 

En set uw Echte min

 

Noyt uyt uw sin.

 

Noemt my,

 

Dien gy

 

Naamtan,

 

Uw al-getrouwe Man.

 

Ik sal dan ook

 

Uw weesen en gestrook

 

Graveeren in mijn hart,

 

Daar 't noyt versleeten ward:

 

Noyt sal ik Celestyn

 

U trowloos sijn;

 

Maar blijf

 

Met lijf

 

En hand

 

Uw eygen

 

 

 

Fidamant.