Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 47]

Kus-Besluyt.
Overmits hy niet vernoegt in haar by noch af-wesen is, so versoekt hy, om met haar te moogen trouwen.

MYn Celestyn, mijn lief, mijn licht, mijn lust, mijn Leeven,

Wat of dit wesen mach

Dat ik niet sonder u, noch ook met u kan leeven,

Want als ik dag aan dag

In uwe kaamer sit, of op uw Beemster-landen

My Harders-wijs vermaak,

So voel ik flux mijn hart gelijk een AEtna branden.

Wen ik uw lipjes raak,

En wil, als Damon doet sijn Galate, u kussen,

Of als Amijntas met

Sijn Thestylis, die 't vuur door strookken weet te blussen,

So ben ik gansch verhet,

Maar als d'afgunstig' uur der nacht-tijd komt te naad'ren,

En scheyd ons weer van een,

So word ik als een bloem, waar in de leevens aad'ren

Verlept sijn, afgesneen,

En van sijn struyk geknot en tussen Maagde borsten

[p. 48]

 

En lijf-riem ingeleyt,

 

So welkt die Bloem, daar dou noch voedsel vallen dorste

 

Noch Zephijr windje weyt,

 

Dit is de reeden, lief, om dat een eew'ge droefheyd

 

Mijn wellust houd verset.

 

Want als ik by u ben, mijn hart al om behoef pleyt.

 

En na de Trouw-nacht helt.

 

En als ik uw weer mis, so vrees ik dat een ander

 

Uw Minne-gunst geniet.

 

O Goon! hoe vallen wy so beyde met elkander,

 

In blyschap en verdriet?

 

Indien gy Celestyn mijn smert begeert te enden

 

So trouw my voor uw Man,

 

Dan word gesucht gekus, die vreugd verjaagt ellenden

 

Men vang dan 't huw'lijk an,

 

Drie-dubbelt lukkige, die sich in d'echt doen binden

 

Door ongeschonde trouw.

 

Die echt gehechte knoop sal sich niet eer ontwinden.

 

Eer het den Heemel wouw.

UYT.