Verhandelinge van de opvoedinge en ziekten der kinderen

[p. 229]

Verhandelinge van de Kinder-ziekten. Derde Deel.

Eerste Hooft-stuk. Van de uitpuilinge des Navels, in de Kinderen.

I.

HEt gebeurt de Kindertjes niet zelden, dat na de Navel afgevallen is, de zelve vry wat komt uit te puilen, dat nergens anders van daan komt, dan van het schreeuwen en huilen der Kinderen, waar door zy haar ingewanden naar om laag buitenwaars persen, welke wederom tegens de Pens-sak en de Buik-spieren aandringen, waar door de Navel geweldig werd

[p. 230]

uitgezet, des te meer om dat het op die plaats nog teer is, want ze niet lange gecicatrizeert is geweest.

II.

De Genesinge bestaat dan hier in dat men de Kinderen zoo weinig als het mogelyk is laat schreeuwen. Ten anderen legtmen een Navel-band om de Navel met een goede compres van fijn doek. En zoo dit noch niet wel gelukt, legt men daar een pleister op van leer, met een weinig Oxycroceum oft anders maar met enkel pik besmeert, mids dat de randen van het leer, onbesmeert blyven. Want de salf dyd uit, welke sich te verre soude verspreiden en alles bevuilen.

Dese Pleisters maakt men zo groot als de palm van een hand, en die legt men warm op de Navel: Op deze Pleister leg ik dan een stevig bort-papier rond gesneden, mede ontrent van de zelfde groote, hier over een compres en een Navel-swagtel. Laat dit daar zoo eenige weken op leggen, tot dat men siet, dat de Navel geen nood meer en heeft van uit te puilen.