Verhandelinge van de opvoedinge en ziekten der kinderen

Derde Hooft-stuk. Van de Tong-Riem, dikwijls Span-Ader gesegt.

I.

TOng-Riem oft Span-Ader is anders niet, dan dat zeker vliesige band onder de tong, waar door de Tong in order gehouden werd, om niet onordentelijk te spreken, sodanig vast aan de Tonge gewassen is, dat de selve sig niet behoorlijk kan bewegen, noch uit de mond brengen, soo

[p. 57]

dat als de Kinderen groot werden, al bryende spreken, dat is datse de L. en R. niet wel konnen uitspreken, om dat de Tong, met der selver klank te geven tegen het Verhemelte van de mond moet aanslaan, welke dan door dese band te seer vast gehouden zijnde, de Tong tegens het verhemelte niet genoeg tegen aan kan slaan, so dat de klank deser letteren verloren gaat, eerse geeindigt is.

II.

De oorsaak deser aan een groeyinge door so een al te langen band, kan men op geen uiterlijke oorsaken na de geboorte wyten, want de Kinderen werden daar mede geboren, soo dat de oorsaak selfs in het eitjen moet gesogt werden, waar van ik in het derde Deel van mijn Institutie ruim-weidig van geschreven heb, waar na toe ik de nieuws-gierige Lesers sende.

III.

Hier scheelt dan niet meer aan dan alleen de Geneesinge, die in weinig omstandigheden bestaat, want men moet tot de schaar zijn toevlugt nemen, en het lange bandjen door knippen, 't welk van een goed Chirurgijn moet gedaan werden, welke de Zenuwtjes in het doorsnijden weten te myden. De Bakers, Minnen en Moeders zijn anders dikmaals in de weer om het met de nagels door te breken; of se snijden het door

[p. 58]

met een scherp gemaakte Penning, doch dit is goed als het wel gelukt: Daarom is het best, om seker te gaan, een Chirurgijn t'ontbieden, om van hem de genesinge af te vorderen.

IV.

De tijd wanneer dat dit geschied is, als de Kindertjes noch jong zijn, en geen vrees oft voor-oordeel van het snijden hebben, want als se oud werden, huilen sy te veel, soo dat mense niet, dan door veel te beloven, tot zijn devotie kan krygen. Als het snijden gedaan is, kan men wel een weinig gebrande Aluin in de mond doen om het bloeden te stillen.