Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende. Deel 2

[p. 162]

XXXI Hoofd-stuk Van de maden in de kaas en hare vliegen.

I. Wanneer de kaas wat week is, en aan het rotten voornamentlyk gaat, komen sekere vliegjen daar op, die een sap uit de kaas suigen, en dit doende, leggen sy hare eijeren daar op, welke allenxkens tot witte geribde wormties veranderen, hebbende swarte snavelties. Men doet qualyk dat men dusdanigen kaas eet, alzoo die vol van vliegen eitjes zyn, en ligt in ons lighaam uitgebroeid werden; en tot wormen groeijen; en darom is de kaas in kleine kinderen ongesond, welke van aart slymiger syn, en

[p. 163]

veeltyds weinig oeffeninge hebben, het welk d' oorsaak is, dat sy de wormen meer onderhavig zyn, dan personen van jaren.

II. Wanneer dese wormen springen, vouwen sy sig dobbelt toe, en konnen haar dan twee en dry spannen middellyns, ja verder verplaatsen, aardig om te sien, en buiten den aart van vele andere maden, welke loom en traag sijn.

III. Wanneer sy nu groot genoeg syn, veranderen sy in kleine roodagtige tonnekens, die eenige tyd daar na in kleine swarte vliegjes veranderen.

IV. Ik nam dan mdcixc tegens de winter een gedeelte Goudse kaas, die vol wormen was, en deedse in een glas, de wormen bleven de geheele winter lang over, sonder sig veel te

[p. 164]

verroeren. Tegens Bloei-maand veranderden sy in popjes, en in 't begin van Wiedemaand in swarte blinkende vliegjes.