Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende. Deel 2

[p. 12]

III. Hoofd-stuk. Van de Vleer-muis dag-kapelle.

I. Int Iaar sestien hondert en seven en tagtig, in't midden van wiede-maand, te Rotterdam by een zieke geroepen zynde, een Edele Vrouw, die vol scheurbuik was. Onderwylen wierd ik in een tuin genood, van een onser nabestaande vrinden, alwaar ik op d' aalbesie bladen een aardige rupse vond, wiens voorlyf op de rug bruinagtig was, met bruine doornties beset, maar het agterlyf voor het meerder gedeelte spier-

[p. 13]

wit, met witte doornties, seer aardig om te sien.

II. aan den hals waren dry paar scherpe pootjes, het middel-lyf wierd van vier paar stompe pootjes gedragen, en het agter-lyf mede van een paar stompe.

III. Ik deed hem in een doosjen, hem op aalbesie bladen leggende, om de selve na Amsterdam, myn woon-plaats te voeren, met welke bladen ik hem nog een dag vyf ofte ses op-voede.

IV. den dry en twintigsten van die maand, na dat hy wel dry

[p. 14]

dagen gedreigt hadde te veranderen, liet hy sig aan syn staart hangen, en de huid afgestroopt synde, bleef het popjen aan syn staart hangen, aan de syden van het Glas, alwaar ik hem hadde onder geplaats.

V. Het Popjen was van gedaante als dat van de kleine Aurelia, maar beschildert met eenige goudagtige koleur, en voorts donkeragtig.

VI. den vierden van hooi-maand is daar een schoone dag-kapelle des ogtens uit voortgekomen, die

[p. 15]

ik niet gemerkt hebbe, dat van Goedaart beschreven is. van boven was de selve rus-geel van koleur, met swarte vlekken. d' onderste syde des vleugels was donkerder van koleur, en aardig door malkanderen gevlekt. In't midden van d' onderste syde des ondersten vleugels was een wit teiken, hebbende de gedaante van de Hebreuwse letter nun; men noemt hem gemeenlyk, na de gelykenisse de vleer-muis dag-kapelle. de vleugels hadden mede hare tippen, op die

[p. 16]

wyse byna, als sekere kapelle, die men Pagie la Reine noemt.

VII. na dat hy uit syn popjen gekomen was, liet de selve een droppel ofte twee schoon rood vogt, uit syn agterlyf vallen. Ik hebbe mede gemerkt, dat d' een den anderen verre in schoonigheid te boven gaat, want sommige syn heel na den donkeren hellende, en andere veel ligter van koleur, die ook de schoonste syn.

[p. 17]

F. De vleer-muis kapel van boven.

G. de selve van tersyden, om de koleuren van onderen te beschouwen.

H. het Popjen, uit welke de vleermuis is gekomen.

I. de Rups.