Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCLIV. Hoofd-stuk. Orobus, Cicer Sativum, Tamme ofte ronde Cicers, Erven.

SY krygen uit een dun worteltjen verscheide harde steeltjes, sig ombuigende na de aarde. De blaadjes zyn de Linsen gelyk, klein, smal, en langwerpig, met haar agtien, twintig meer ofte min aan beide zyden van een middel-ribbig steeltjen geplaatst, welke op het end als een klawiertjen sonder blad uitloopt, de bloemtjes zyn klein en wit, van gedaante d'andere peul-vrugten gelyk, staande yder op zyn steeltjen wat omgebogen. Daar na volgen langwerpige, ronde, lyvige en uitpuilende peultjes, die de vorm der erwtjes, van buiten onderscheiden, vertoonen. Dese erwtjes zyn witagtig, na den ge-

[p. 437]

len trekkende, dry ofte vier in een peultjen, meest rond, met een puntig uitsteekseltjen, sy zyn seer klein: van smaak de erwten gelyk.

Men saaid se hier in de kruid-hoven, en bloeijen in 't begin van de somer.

Sy konnen gegeten werden om sagten afgang te maken, en om wel te doen wateren.