CCXCVI. Hoofd-stuk. Lysimachium Purpureum, groote en kleine bastaart Wederik met purpere bloemen.
DEse wast by de dry en vier voeten hoog. De struiken zyn takkig en rond. De bladeren zyn lang, smal, spits-toeloopende, eenigsins ruig, en rontom de kanten wat gekartelt; langs het bovenste der takjes staan op kleine zaad-kokertjes kleine purpere bloemtjes, (die men somwylen, dog selden wit siet) sy zyn van vier blaadjes gemaakt, hebbende in 't midden eenige veselen en nopjes: dese blaadjes zyn somwylen smalder en somwylen breeder. De zaad-kokertjes zyn dun en lang in welke klein zaad is, leggende in een witte donsige wolle. De wortel is dun en met veel veselen behangen, herwaars en derwaars kruipende, schietende geduurig wederom nieuwe scheuten uit.
De tweede is in alles de vorige gelyk, maar wast lager, de bladen zyn smalder, en de bloemtjes veel kleinder en somtyds van koleur bleiker.
Gemeenlyk groeijen sy langs de water-kanten van de Slooten en andere wateren, alhoewel sy op een droogene grond mede wel groeijen. Sy bloeijen byna de geheele Somer door.