Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCLIII. Hoofd-stuk. Juncus, Biesen, Matten.

DE Biesen wasschen regt op, met ronde, regte, dunne en spits-opgaande struikjens een mans hoogte, sonder bladen, van binnen voos, van buiten groen. Sy geven alle geen zaad, maar die het voortbrengen, krygen beneden haar puntige top een opening, waar uit een bosjen met kleine takjes uit berst, aan welkers fyne veselen bruine en Druifs-gewyse zaden voortkomen, hebbende twee spitse en twee stompe hoeken. De wortelen zyn veselagtig. Die geen zaad voortbrengen, werden Mannetjes genaamt, en d'andere Wyfjes. Dese is de grootste van alle de biesen.

De tweede wast lager, is korter en dunder, en

[p. t.o. 333]

Juncus Floridus.
Bloem-biese, Water-lisch.

[p. 333]

van binnen voos, anders de vorige seer gelyk, werdende sagte biese genaamt.

De derde is de yser-biese of scherpe biese, zynde de vorige seer gelyk, maar rouwer; heeft ook minder merg, en somtyds ydel: welker wortelen niet alle uit de wortelen voortkomen, maar sommige spruiten uit de zyden ofte schoten van d'andere.

D'eerste groeid in 't water, aan de kanten van de Slooten en Rivieren, tusschen het riet. D'andere komen mede op vogtige plaatsen en koude weijen: en dese soorten geven haar zaad in de Somer, en het Loof verdort des Winters.

De grootste dienen om daar Kamer-matten van te weven, Stoelen mede te matten, en flesschen daar mede t'omkleeden. De scherpe biesen konnen mede gevlogten werden. Voorts soo is het merg van alle dienstig om in een olie-lamp te branden, in plaats van kattoen.