Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CLI. Hoofd-stuk. Cornus, Kornoelje-boom.

DE Kornoelje laat men somtyds tot een vry groote en hooge boom wasschen, en somtyds houd men hem laag als een Heester, en dan heb ik gesien dat men daar Heiningen van maakt. De Boom heeft een hard en vast hout. De bladeren zyn langwerpig breed, en spits toeloopende, glad, niet al te sterk groen, met veele Aderen doorloopen. De bloemtjes komen in 't begin der Lente geel en mosagtig. De vrugten zyn langwerpig, wel een pink breete lang, eerst groen, dan geel, en ein-

[p. 210]

delyk in Oogst-maand schoon-rood, maar selden wit; sy zyn sappig, wat wringende ofte suuragtig. Van binnen is een langwerpig wit en hard steentjen, met een pitjen of kern binnen in.

Alhoewel die in Duitsland en elders in 't wilde groeijen, soo vind men die alhier meest in de Hoven en Boom-gaarden. De wilde zyn soeter dan de tamme.

Sy dienen om allerlei Buik-vloeden te stoppen, en de stonde vloeden te verhinderen, soo die te veel zyn: de bladen en jonge uitspruitsels meint men dat de wonden genesen. Het hout gebruikt men om zyn hardigheid, om tanden in de Molens te maken.