Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CL. Hoofd-stuk. Cornu cervi, Serpentina, Coronopus, Herts-hoorn.

DE Cornu Cervi, noemt men mede Herba Stella en Stellaria, heeft lange en smalle blaadjes, zynde aan de yder zyde op dry plaatsen doorsneden, ofte getakt als een Harts-hoorn, ofte liever als het yser van een pyl, die men Hasegai noemt. Sy hebben ontrent de langte van een vinger, wat ruigagtig ofte hairig. Sy wast op de aarde neder, gelyk de gemeene Weeg-bree, (daar het een soort van schynt te wesen) en vertoont gelyk als een Sterre.

[p. t.o. 208]

Herba Stella Coronopus.
harts-hoorn.

[p. 209]

Uit het midden deser blaadjes schieten eenige Aaren; mede op de wyse als Weeg-bree, dog korter, welke Aaren van onderen op tot boven toe haar bloemtjes, en daar na haar zaad geven. De wortel is dun, wit lang, en met eenige veselen begroeit. Ik hebse veel in Vriesland gesien, by Harlingen.

De Serpentina van Matthiolus heeft lange, dunne, seer smalle en bleek-groene blaadjes, leggende op d'aarde ter neder, sonder sig op te rigten. De wortel is lang, dun en houtagtig: voorts de Cornu Cervi gelyk.

Daar is by Lobel nog een andere kleine soort, met korte steeltjes qualyk een duim ofte ander half lang.

Sy bloeijen alle, en staan in haar Aaren, wanneer de Weeg-bree bloeid.

De Herts-hoorn segt men tegens de nier-qualen dienstig te wesen. Men doet het daarom onder de Salade en Warmoes. Ik meine dat het in kragten met de Weeg-bree over een komt.