Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

LXXXIII. Hoofd-stuk. Blattaria, ofte Motten-kruid.

HEt Motten-kruid verscheelt veel in koleur en gedaante der bloemen: derhalven gelust het ons maar een soorte te beschryven. Dit gewas gelykt wel na het swarte Wolle-kruid. Dit gewasch heeft donker groene, gladde, een weinig blinkende, lankwerpige, aan de kanten gekartelde en scherp-toeloopende bladeren, matig van groote: heeft een regt opstaande struik, die boven wederom in verscheidene verdeelt is, van twee of dry voeten hoog: dese bovenste takjes zyn vol van vyf-bladige bloemtjes begroeid, gemeenlyk geel met purpere draadjes; welker sommige rieken: of sy hebben een geele bloem met zyd-takken, of de bloem is wit, purper, van een viese verouderde verf; of de bloem is asch-grauw enz. hier na volgen eenige ronde zaad-bolletjes, wat grooter als dat van het lyn-zaad, hebbende twee val-deurtjes: welke ryp zynde, een klein, swartagtig zaad geven. De wortel is hard en veselagtig.

Het wast op zandige plaatsen, en ook wel by de water-kanten, 't welk van de liefhebbers mede wel

[p. 126]

in de Hoven overgebragt werd. Het bloeid de gansche Somer door, het werd niet alleen door zyn afsetsels voortgeteelt, maar ook door zyn zaad.

Men meint dat als het in een Kamer legt, alle de motten daar op komen sitten; maar of sulx waar is, heb ik niet ondervonden. Het is altans seer bitter: ik agt daarom dat het goed is gedaan by de Pappen, daar men den Alsem, Wolle-kruid, enz. by doet.