Leven, ach! Wat zijt gij toch?

Eierkoken aant.

De luchtstroom ruis' door 't vuur, dat uit zijn as geschoten,
in vlammen om zich grijp' en Meroos God doorgloei';
zijn hitte dring' door 't vocht, in 't hol metaal besloten,
en bruise in golven op met bonzend stormgeloei.
Daar wiegele in de plas het scheppings-al van 't kuiken,
dat in zijn zilvren lucht een gouden aardbol sluit;
en 't beuk' de krijtaardschors dier breekbre wereldkruiken,
en dove 's levens aâm in 't bobblend windvlies uit.
Zo word' de ommuurde zee ten bergklomp door 't verschroeien,
waar 't half gesmolten goud verbalsemd door blijft vloeien!

1818