De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

Gaven.^*

Giafar thu gaft, gaftattu ast-giafar,

Gaftattu af heilom hug.

de Edda.

Gy geeft; maar uit wat bron spruit die milddadigheid?

Wat zegen hecht zich aan die uitgedeelde gaven?

Droogt ge ook de tranen af, die bange nooddruft schreit?

Verkwikt het u 't gemoed, een lijdend hart te laven? -

Dringt praalzucht, voorbeeld, schaamte, ontwijking van de klacht,

Uw weeldrigheid niet af, hetgeen gy schijnt te geven;

Maar dankt ge uw God wanneer ge eens broeders leed verzacht,

Met beê, dat aan 't genot de zegen vast moog kleven?

Zoo is 't een ware gift voor u en dien gy 't schenkt;

Doch, achtloos uitgestort en zonder medgevoelen,

Is 't water, zonder vrucht op 't dorre zand verplengd.

Waarin 't bedrogen hart zijn smet meent af te spoelen.

1827.

* Vermaking, 207.