De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14
(1859)–Willem Bilderdijk–
Auteursrechtvrij
[pagina 251]
| |
aant.Het aardsche leven.Ga naar voetnoot*Nooit lost de duistre nacht
Het daglicht van zijn wacht,
Of 's ochtends blij geflonker
Het sluimerzuchtig donker,
Of 't moet het schel geween
Van 't wichtjen, pas geboren,
En 't levensmoê gesteen
Des zwakken grijzaarts hooren.
't Genoegen is gering,
En eng des levens kring,
En nietig al ons wenschen:
Een bloem die de eigen dag
Des morgens bloeien zag,
De middag reeds, verslensen.
Ach, menschlijke ijdelheid
Die zich in 't uitzicht yleit
Op lust en heilgenieten!
Geen dam weêrhoudt den vloed
Die u verzwelgen moet
In 't stroomend tij'vervlieten.
Vraag, vraag u-zelven af,
Hoe verr' gy zijt van 't graf,
En doe uw oog slechts open:
Gy draagt den vijand meê,
Zelfs op uw legersteê,
Die 't krank gestel zal sloopen.
| |
[pagina 252]
| |
En dan, wat draagt ge weg
Van 't zorglijk overleg?
Van 't onvermoeizaam slaven?
Een handvol nietige aard
(En meer was 't ook niet waard)
In 't duister hol der graven.
1827.
|
|