De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

Poëzy.^*

Fiction is more poëtical than Truth.
Waller.

Neen, Waller, Poëzy is geen verdichting. Neen!

Ze is waarheid, diep gevoeld, en stroomende uit het harte,

Ontlasting van 't gemoed by zielsangstvalligheên,

En huldiging van God by heilgevoel en smarte.

Blanket de vale wang en strijk het voorhoofd uit,

Vergeefs zult gy 't het schoon der blozende onschuld heeten:

Men bootst den Dichter na; maar 't stemmen van zijn luit,

De reinheid van zijn zang, is reinheid van 't Geweten.

Mijne Egâ, zoo is de uwe, en zij ons beider lied!

* De voet in 't graf, 41.

[p. 226]

 

Beproefd in 's warelds leed en pal staande in de golven,

 

Ontzien wy 't dol geschreeuw en 't blinde tijdperk niet,

 

Door 't heerschend zelfgevlei in dikke mist bedolven.

 

Wien zingen wy, dan Gode en 't ons verlichaamd Woord,

 

Ons-zelven en elkaâr, en 't handvol Godgezinden

 

Dat aan 't geslachte Lam als krijgsbuit toebehoort;

 

Geen woest verheidend volk van dolle zelfverblinden.

 

Geen ijdle wind van lof bedwelm' het vrij gemoed,

 

Geen zucht geef 't immer plaats voor nietig roembejagen!

 

Ik ken die toovervrucht die 't hart zoo hupplen doet,

 

Maar 't met den wind vervult van 't zondig zelfbehagen.

 

'k Beproefde 't, wat zy is, en al wat ze ons belooft;

 

Den prijs, waar duizenden zoo pijnlijk drok om zwoegen!

 

't Is ledigheid van 't hart en zuizling van het hoofd,

 

Te dikwerf ondermengd met heimlijk boezemwroegen.

 

Neen, Christus smaad zij 't deel, van God ons toegelegd;

 

Aan ons is 't, haat en schimp met kalme ziel te lijden.

 

't Is zegel van genâ, aan 's Christens lot gehecht:

 

Zijn plicht is 't, zich geheel zijn' Heiland toe te wijden.

 

 

 

1827.