De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

[p. 202]

aant.Troost over 't voorledene.^*

Οὐ γάρ ἦλθον ϰαλήσαι διϰαίους, ἀλλ᾽ ἁμαρτωλούς.

Matth. IX. 13.

Wat baat ons 't kermen om 't voorleedne? 't Is verloren. -

Gespild! - Dit jammert my. Maar 't heeft geen wederkeer.

Verlies nu 't heden niet zoo roekloos als te voren,

Noch offer 't aan een rouw die merg en bloed verteer;

Neen, waart ge op gistren dood, wees heden nieuw geboren!

Wat was is uitgewischt, geen macht verschaft het weêr.

Uw rouw zij slechts berouw, geen rugwaart-zien kan baten:

Zie hier den dag van heil die doorbreekt uit die nacht.

Voor Jezus moet uw hart de wareld achterlaten.

Tot haar behoort die last waarmeê ge u voelt bevracht.

Zy drukt u? Hy heft ze op. Eens mocht ge u-zelven haten,

Nu zijt ge, uit 's tijgers muil den herder weêrgebracht,

Hem dierbrer om uw wond en afgereten vacht.

1826.

* Schemerschijn, 116.