De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

[p. 139]

Cats.^*

De Dichter uit behoefte en zeedlijk zielsgevoel,
Te needrig voor gezwets, voor dartlen tocht te koel,
Voor driftgevlei te streng, te zacht van hand voor 't gispen;
In wien geen rechter iets dan deugden kan berispen;
Wiens vers den zachten stroom van 't steeds bezadigd bloed
In elken toonklank toont door overmaat van zoet;
Wiens lessen vruchten zijn van onmiskenbre wijsheid,
Erkend, betracht, beproefd in levenskracht en grijsheid;
Van kennis van den mensch, de wareld en het lot,
By diepe erkentnis van een schuldverzoenend God;
Wien niemand las, dan meer aan God en plicht gebonden,
Dan teêrder van gewisse in 't schuwen van de zonden,
Dan meer in 't hart verwarmd van 't Christlijk liefdevuur,
En meer gedwee en stil in 't donkere albestuur.
Dit, Neêrland, was uw cats, de wellust onzer vaderen
Zoo lang de Godvrucht nog haar hemel stortte in de aderen,
En Fransche dartelheid de Goddelijke troost
Niet uit de handen sloeg van ouderdom en kroost.
Ach, kendet gy den schat in zijne blaân besloten! -
Doch die zijn God verstiet, moest ook zijn cats verstooten.

1826.

* Oprakeling, 169.