De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

Verdraagzaamheid.^*

Verdragen, dulden! Ja, 't is thands een tijd van dulden;
De tijgers grijnen thands die eerst afgrijslijk brulden,

En 't lachj' is om den mond, al is de Hel in 't oog.

Een enkle moord zegt niets, men moet zoo naauw niet ziften;
Het dulden maakt de kern der liberale schriften.

Men duldt al 't geen gy wilt, tot zelfs een God om hoog,

Mits duivel en geboeft' hier meester spelen moog.

* Krekelzangen III, 150.