De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 10

Terpsion aan Eudoxe;
met een gouden uurwerk,
ter harer een- en twintigste verjaring.^*

Op 't heuchlijk Jubelfeest van driemaal zeven jaren,

Gedenkfeest van den dag, die u het daglicht gaf,

Schets', uit mijn eenzaamheid vol angstig zielbezwaren,

Dit u te onwaard geschenk mijn rustloos hart u af!

Herroepe 't u elk uur, ja iedere uurverdeeling,

Dat diepgetroffen hart, dat laavloos kwijnt en smacht,

* Mengelpoëzy I, 232.

[p. 90]

 

Daar 't van uw dierbren mond zijn heil, en heul, en heeling,

 

En 't leven van den lach van uwe lippen wacht!

 

Volschoone, ô laat dat heil, dat leven, niet vertragen!

 

Ga de onherhaalbre vlucht van ieder tijdstip na!

 

Uw uitstel rekt me één uur tot duizend bittre dagen:

 

Ach! spreek, en red me in tijds, of, dierbare, ik verga.

 

 

 

1796.