De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 10

(1858)–Willem Bilderdijk– rechtenstatus


Aan mijne Odilde, die den Feestzang instelde, en my voorzong, ter bruilofte van hare zuster.Ga naar voetnoot* Vliege toegerust ten strijde, Die de kracht zijns arms mistrouwt! 't Roer geveld, het zwaard op zijde, Is de bloodste krijger stout. Maar rechtschapen worstelaren, Wien het stof van Elis lust, Zijn, waar lauwers zijn te gaâren, Met het vlietend bloed in de aâren, Overvloedig toegerust. 'k Schroom dus, minlijkste aller schoonen, (Lieve Bruid, vergeef dit woord, Laat my vrij mijn hulde toonen, Waar zy wettig toebehoort! Ja, gy zult het my vergeven:
[pagina 40]
't Strekt uw' luister niet tot hoon: Reeds zijt gy den kring ontheven, Waar ons oog in rond mag zweven: Gy zijt thands voor één' maar schoon.) 'k Schroom dus, zeg ik, dierbre Odilde! De aangeboden speelstift niet; Schoon de kunst zich niet verspilde Tot beschaving van mijn lied. 'k Neem baar uit uw lieve handen, Die, als zy de Cyther slaan, Ooren schenken aan de wanden, Die de snaren voor my spanden, 'k Neem haar met verrukking aan. 'k Durf het, ja; wat zoude ik marren? Dichtkunst gloeit voor liefde en echt. Dichtkunst, die haar flonkerstarren Om het hoofd van Hymen hecht! Dichtkunst, zelv van wellust dronken; Als de min haar leidt ten feest! Zy, zy zal mijn borst ontfonken! - Neen, slechts één van Uwe lonken En een weêrschijn van Uw' geest!	voetnoot* Odilde, 42.