De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

[p. 601]

Moedersmart.^*

Nog korts zag ik met lust den slanken populier

Door d'ademtocht gewiegd van 't luchtig avondwindtjen;

Maar thands verbleekt mijn wang by d'aanblik van zijn zwier,

Hy wemelt over 't graf van mijn ontslapen kindtjen.

Nog korts heb ik met lust de zon in gloeiend goud

Op 't zilver heldre bed der golven neêr zien dalen;

Maar thands ontvliede ik haar voor 't diepst belommerd woud,

Want ook mijns kindtjens graf verguldt zy met haar stralen.

Gy, zachtgewiekte wind, die wappert om deze asch,

ô! Mocht ge ook op mijn graf uw vlerkjens haast ontplooien,

En mocht gy, avondzon, ons beider heuvelgras

Als weêr een ronde sluit, met uw verguldsel tooien!

Miss opie gevolgd.

* Nieuwe Gedichten, 131.