De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

Op eene voorstelling van de nacht.^*

Gewis een engel wrocht dit lieflijk beeld der Nacht

Dat zoo bekoorlijk ligt te sluimren voor onze oogen.

Zy leeft dewijl zy slaapt; of, is u dit verdacht,

Dan wek haar, en zy zelf zal spreken en 't betogen:

‘Ja zoet is my de slaap, maar 't is my meerder zoet

Een marmren beeld te zijn in dees ontaarde dagen.

Niets hooren en niets zien is my 't volmaaktste goed,

Spreek zacht en wek my niet met onbescheiden vragen.’

* Nagelaten Gedichten, 34.