De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

Zijne afbeelding in schaduwtrek.^*

Zie daar zijn dierbaar beeld, niet door eens kunstnaars handen,

(Ook dit ontzeide ons 't lot) maar door my-zelv gemaald;

Door heel mijn ziel gemaald op die verlaten wanden,

Waarin zijn minlijk oog my 't laatst heeft to egestraald.

ô Nooitvergeetbre vorm van 't afgeworpen hulsel,

Gy zijt me op heel deze aard het dierst, het eêlst kleinood!

U voegt geen ydle praal van schittrend prachtverguldsel,

Maar 't rusten op die borst waaruit u 't leven vloot.

* Ter Nagedachtenis van j.w. bilderdijk, 79.

[p. 319]

 

U voegt een stille plaats in d' aanblik van een vader,

 

Die 't geen die zoon ons was aan de eeuwen melden zal!

 

Eens, eens herleeft dit beeld! dat heilrijk uur trekt nader.

 

Dan storten we u aan 't hart by 't Englen lofgeschal.