De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

[p. 284]

Op het afsterven van ons derde dochtertjen, Adelheide Irene,
Naar haar twee overleden zusjens, genoemd.^*

Lief wichtj', in wie irene, in wie de teedre aâleide,

Het bloedend oudrenhart te rug gegeven scheen,

Wat hijgde ik naar de troost die me uw geboort' bereidde!

Helaas! zy was me op nieuw de voorbô van geween.

Viooltjen van den hof, bewaakt door Cherubijnen,

Gy waart geen moederborst bestemd tot pronksieraad!

Ik zag de leliebloem, en 't roosjen meê, verdwijnen,

Dat thands, volmaakt in bloei, in 's Heilands kweekhof staat.

Ga, paar gy met die twee, paar met uw drietal broederen,

In schaduw van Gods throon voor de eeuwigheid gekweekt;

Eens prijke ik weêr met u, de zaligste aller moederen,

Wanneer de nacht van 't graf voor 't jongste daglicht breekt!

* Wit en Rood II, 174.