De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

[p. 175]

Gelegenheidsverzen.

[p. 177]

De omarming.
Aan Eulogeet.^*

Zie den dartlen Wijngaardrank

Zich om 't druiventrosjen vlechten!

Zie het Bietjen zich met drift

Op het blozend roosjen hechten!

Zie hoe 't Tortelduifjen kust!

Het verliest zich in 't genoegen,

Als het zijn Geliefdes hart

Aan zijn heete borst voelt zwoegen!

Mocht ik u, ô dierbre, zoo,

Gy my zoo, in d' arm ontfangen,

Om in ketenen der min

Eeuwig hart aan hart te hangen!

Dan versmaadde ik 't gantsch Heelal,

Ja, den Nektarkelk der Goden

Weezen mijne lippen af,

Schoon door Hebé aangeboden!

Sterven wilde ik in uw arm

Als gy ook die wellust deelde!

Kussend sterven in 't genot

Van zoo'n onuitputbre weelde!

Laat ons sterven, dierbre, ô kom!

My wil reeds de geest begeven;

Laat ons al die wreedaarts vliên

Die ons lot met ramp doorweven!

Daar wy sterven, zal ons graf

Eeuwig voort van myrthen bloeien:

Onze zielen, dan vereend,

Zullen voor Gods aanschijn spoeien.

Daar dan zal ik, ô mijn Al!

* Poezy (van Mr. w.b.) I, 75.

[p. 178]

 

Eeuwig aan uw boezem hangen,

 

En den heilgen kus der min

 

Rein van uwen mond ontfangen;

 

Daar, waar 't wreede lot geen hart

 

Van zijn ander hart zal rukken;

 

Maar ik u voor de eeuwigheid

 

Aan mijn zuivre borst zal drukken,

 

Waar nu Faön Saffoos min

 

Kroont met wederkeerig blaken;

 

En waar Laura haar Petrarch

 

Door haar min mag zalig maken!

 

Teedre! - daar, waar 't lot niet meer

 

Heloïzes hart zal prangen;

 

Waar zy haren Abelaart

 

Heeft van 's Engels hand ontfangen!

 

Eenig dierbare, ach! wat heil

 

Zal ons daar te saam verbeiden,

 

Waar ons 't wreed balsturig lot

 

Nooit meer van elkaâr zal scheiden!

 

 

 

1798.