De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3 (1860)

De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

(1860)–Katharina Wilhelmina Bilderdijk-Schweickhardt– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende


Zegelied. Op gegeven zangmaat.Ga naar voetnoot* Zingt jubel, gy Volken! strooit bloemen en groen; Vlecht kransen voor 't lauwerrijk hoofd! De glorie van Neêrland is schittrend hersteld, Die 's Dwingelands trots had verdoofd. De krijgers, vereend in den heiligen strijd, Verwonnen den moedwil der Franschen; De Schutsgeest des Helds, op de winden getorscht, Verdedigde de afkomst van Nassau de borst, Voor 't vuur en de spits van hun lansen! Zingt jubel, gy Volken; vlecht lauwren en palm, D' onsterflijke strijders ter eer'! Het juk is vergruisd. Heel Europa, bevrijd, Verbleekt voor den moedwil niet meer. Thands beurt zy de kruin weêr vrijmoedig om hoog; Haar beul ligt verpletterd ter aarde; En de Engel der wraak, op de wolken ten throon, Verwoestte den zetel en wetlooze kroon, Waar 't aardrijk met afschrik op staarde.
[pagina 134]
Vlecht zachte violen, gy zorglooze jeugd, En sneeuwwitte rozen door een; En siert er het grasbed des sluimrenden meê, Die Nederland vrij heeft gestreên! Het windtjen dat zucht om zijn rustend gebeent', Zal 't loflied in 't ruischen vervangen; En de Engel der rust, die de grafsteê omzweeft, Zal hem die voor Vorst en voor Vaderland sneeft, Met rozen uit Eden omhangen! Verdrukten, legt kommer en rouwfloers ter zij'! 't Zij uit met geween en met smart! De Helden die vielen, zijn zalig geroemd, En leven in 't Vaderlandsch hart! Hun weezen, hun weêuwen verlaten wy niet, Wier heil door hun bloed is verworven: En de Engel des lichts laaft de droeven met troost, En schaart met zijn vleuglen om 't hulpeloos kroost Van mannen, voor vrijheid gestorven. Stem, veldjeugd, uw fluit, en schaart, Maagden, ten dans: Geen krijgstrom verstoort thands uw vreugd, Zingt, zingt onbedwongen den val des Tyrans, De glorie van Nederlands jeugd! Gaârt lauwren en myrthen uit Floraas plantsoen, Om hem tot een eerkroon te vlechten, Wien de Engel des heils op den wenk van Gods oog, Met stralen van zege en van glorie omtoog, Om 't lot van Euroop te beslechten. Triumf dan, Europa! zing jubel! en juich! De dag der verlossing verscheen! De Twist, op het aardrijk gezeteld als God, Zag de Eendracht hersteld, en verdween! De Welvaart keert weder (zoo lang ons ontroofd!) Sints de Almacht het bloedbad bepaalde; En de Engel der vrede, die 't palmenloof strooit, Klapt wieken, op 't dundoek der wolken ontplooid, Dat Neêrland de zege behaalde!
[pagina 135]
Herhaal het triumflied langs stranden en zee, Den Helden van Neêrland gewijd! Herhaal het den Vorsten en Volken ten lof, Vereend in den heiligen strijd! Het roll' met de baren naar 't verste van 't Zuid', Naar Westen, en Oosten, en Noorden! En de Engel die knielt voor des Heiligen throon, Vereenig' der stervlingen dankbaren toon Met de eeuwige Jubelakkoorden!	voetnoot* Vaderlandsche Uitboezemingen. 142.

Vorige Volgende