Leo van Heil
Constich architect van Brussel.
ALs de naturelijcke werck-lustighe verstanden door een stille toe-gheneghentheyt tot de Konst van Architectuer aengheleydt worden, soo en can het anders niet gheschieden oft het werck moet hun ghemackelijck vallen, want eenen goeden Architect oft Boumeester siende de vermaeckelijckheyt van zijn werck, dwelck cirich en rijckelijk inde ooghen spelt vanden Aenschouwer, en sal nimmermeer rusten sonder den grondt vande uyterste volmaecktheyt en netticheyt der Bou-kunst te achterhaelen, ghelijck onsen diep-gheestighen Leo van Heil gheboren tot Brussel, daeghelijckx daer in bethoont, den welcken om sijn ervaren wetenschap ghecosen is gheweest den Architect van het Hoff ende jnseigneur der Stadt van Brussel. Hier van can ghetuyghen den Arts-hertoch Leopoldus voor den welcken hy verscheyde wercken gheinventeert ende namentlijck een Steenen-poort voor het Hof doen bouwen heeft naer sijn versieringh ende ordonnantie die den voornoemden Ardts-hertoch soo aenghenaem beviel, dat hy Leo van Heil tot zijnen onsterffelijcken roem naer gaf te wesen soo danighen Meester: dat hy twijffelden ofter noch in dese Nederlanden zijns ghelijck soude ghevonden worden. Den lof diemen van eenen Prins des Landts krijght vlieght soo hooch, en luydt inde ooren van alle Lief-hebbers soo prijselijck en aenghenaem: dat de Faem met reden sou jalours moghen wesen soo sy de eer en weerdt verdienden loff van Leo van Heil in dit werck vergheten vondt, niet alleen aen hem toecomende den hoochsten roem om sijn Meesterlijcke en Mannelijcke wetenschap van Architectuer, maer oock om den soeten aerdt die hy met het Pinceel uytwerckt naer het leven, in verlichterije van bloemen, beestjens en cleyn ghewormpte soo eel, net en scherpsinnich als het eyghen leven.
Wanneer d'Architectuer met d'eel Pictuer verkeert,
En huysen beyd' te saem in een volmaeckt verstandt
Soo wordt uyt hunne Const twee dobbel deught gheleert
Waer van men niet en weet wie hout de overhandt.