Ian Peeters Vermaerden Zee-schilder van Antwerpen, oudt 36. jaeren. Anno 1661.
DEn grijsen Proteus, Voorseggher van Neptuyn
En d'Oceaensen Soon' ginck lest sijn waghen mennen
Lanckxt t'vlack der woeste zee verby t'Carpatze duyn
Met sijn lief Egemael en door de golven rennen.
Waer over groote vreught is op ghestaen in't diep
Des waters, onder de soet-singhende Sirenen,
De wijl dat Peleus noch by sijn Thetis sliep
Die oock op het gheluyt der Tritons is verschenen.
De Zeesche Stroom-Goddin (ghehult met groene lis
Wert daer van jeder een vereert met maet-ghesanghen
En van haer Maeghden die half mensch sijn en half vis
Met schelpen op gheciert en perlemoer behanghen.
Het Kieck-hornich gheblaes en lieffelijck onthael
Der bly Nereides (die d'heele zee berueren
Het was al op de been met overvloet van prael
Om Protei triumph op't cierlijckxt uyt te vueren.
Doen sachmen t'zee-bancket van oesters en garnaet
Door Glaucus rechten op aen die daer vrolijck waeren
Men brocht ghedrooghden vis in plaets van wilt-ghebraet
Noyt sachmen sulcken Heyl op zee veropenbaeren,
En soo daer een Sireën uyt t'water boven brocht
Een croon vol schoon ghesteent verciert met fijn vergulsel
Die sy seer aerdichlijck en gheestich had ghewrocht
Van cruyt, lis en corael voor het gheperelt hulsel.
Van d'eel P'samanthea, sprack Proteus op't lest
En seyd' dat desen crans wel dienden op ghedraghen
Aen eenich cloeck Matroos bekent in't Noordt en West
Die gheenen storm ontsiet van Eols winter vlaeghen,
[pagina 355]
[p. 355]
Ioannes PeetersTres-bon Peintre de Mers, calmes et tempestes batailies sur mer, Galeres, Villes, et Chateaux etc. fort rares, et bien estimées par tous paijs, princepalement des amateurs et grands Segnieurs. demeurant en Anuers Ville de sa naisance, né l'an 1624. Luc. Vorstermans iunior delineauit et sculp.
[pagina 356]
[p. 356]
Die daeghelijckx beseylt het Landt van Mexico,
Ja compt tot in Peru met sijne Coopmans waeren
Jn't pratte Mantua, de Zond' en op del Po
Die t'machtich Asien en China heeft bevaeren.
Dit vontmen eersten goet, maer als den Zee-Godt sweegh
Quam daer een Meremin uyt Thetis schoot ghedoken,
En soo sy kennis van des' vremde croone creegh
Heeft haer ghevoelen oock met soetheyt uyt ghesproken:
T'is reden dat hem eer en lof wordt aenghedaen
Die al den dach becruyst ons onghebaende weghen
En gheenen Tartar vreest oft swerten Indiaen
Jae tis hem groote vreught den vyandt te verteghen.
En t'leven duysentmael te stellen in ghevaer
Van al sijn wacker volck en rappe Oorloghs-gasten
Men vreester gheen ghewelt van stormen, wint oft baer
Als hy het Torckx-ghebroet eens naer de siel mach tasten.
Waer op den Duyckeler van Glaucus antwoordt gaff
En scheen door sijnen raedt d'heel zeesche Rey te stooren
Om dat hy seffens sloegh d'eerste ghesintheydt aff
En liet sijn oordeel dus oock op dit voor recht hooren,
Dat niemandt toe en quam des' weert befaemde croon
Als die op visschery moet onderhouden t'leven
En is te vreden voor al sijnen arbeyts loon
Met t'voordeel en profijt dat hem de zee wilt gheven.
Hier op begost Neptuyn te sprecken met verstandt
Wat; salmen soo een crans gaen aen Matroosen veylen?
Die op t'bewaetert vlack bekent sijn t'alle cant
En daeghelijckx den stroom van onse zee beseylen;
Met rijcke coopmanschap, daer t'vyandts oogh op loert
Het gen' sy brenghen uyt den Noorden en het Westen
Waer door den Oceaen is menichmael beroert
Men geeft aen sulcken volck des' croon soo niet ten besten.
[pagina 357]
[p. 357]
Veel min den Zee-Helt, die ons baeren dickwils stoort
Verdient begift te sijn met sulcken prijsbaer looningh
Want soo sijn donderbus wort boven t'diep ghehoort
Van't soute pekel nat verschrickt ons heele wooningh,
En wat den Visscher raeckt die onse paelen kent
Jae dammt de waters af met dicht ghebreyde netten
En woont op zee als in sijn eyghen Element
Die moetmen oock den lof van desen crans beletten.
Maer die de Croon verdient, die stoorden noot de zee
Dat is een vrempt verstant, nochtans can zee-en baeren,
En die de golven van Neptuyn noot sned' in twee
Oft zeesche stromen sach, is in de zee ervaren.
Die al den zeeschen aert, ghelijck sy is ghestelt
T'sy stilte oft tempeest weet gheestich te ontdecken
Door sijn verheven Const in een gheschildert belt
En door de wonder cracht van sijn Pinceele trecken.
Wie onsen handel kent en als het leven thoont
Behoortmen desen prijs met blijschap toe te stueren
Behoort met dit juweel naer recht te sijn ghecroont
Die sonder zee te sien in zee soeckt aventueren.
T'is Peeters tweede lit der zeesche Constenaers
Midts d'jerste was sijn Broer die t'leven is ontweken
Was 't calmt, vloet, ebb' oft storm vol vreeselijck ghevaers
Auteursrechtvrij
