Daer op de borstjens naeckt soo menich croltjen swiert
En daer t'heel lichaem is op t'schoonsten op gheciert,
Vol bagghen oft ghesteent en d'alderfijnste perels
Ghelijck een Venus oft een Afgoddin des werels
Daer t'leven maer ontbreeckt soo gheestich weet t'pinceel
Van Beck, naturas cracht te brenghen op't tonneel.
Dit wist Christina wel, de Coningin van Sweden
Die soo wert in't ghemoet van Davidts Const bestreden
Dat sy hem in haer Hof heeft minnelijck versocht
En hem tot groote eer en hooghen naem ghebrocht.
Om dat sijn rijp verstant des' Const wilt uyt te vueren
Soo dat sijn weerde Faem sal eeuwichlijcken dueren
En nimmermeer vergaen schoon t'lijf in d'aerde leyt
Sijn werck verbonden blijft aen de onsterfflijckheyt.
[pagina 161]
[p. 161]
DAVIT BECK Peintre, et Valet, de Chambre de la Serenissime Reÿne de Sweede, enuoié de Sa Majesté: pour peindre les personnes Illustres de la Chrestienté, natif de Delft en Hollande. Davit Beck pinxit. Ant. Coget sculpsit Ioan. Meijssens exc.