SChoon dat mijn Mvsa haer Dicht-pen hier schijnt op te houwen, ende daer mede de weerdicheyt van Octavo Venvs voor by te gaen, het welck sijn verdiende Eer niet toe en laet, my dwingende om wat meer sijnen onsterffelijcken Naem kenbaer te maecken. Soo wil ick hier voor oogen stellen hoe dat Octavo van Veen, niet alleen en is gheweest een uytnemende ende wijtvermaert Schilder, maer oock in gheleerthey wonderbaer heeft uytghesteken, als blijckt aen sijn schriften die hy heeft achter-gelaten, ende door de Edele Druck-pers aen ons voorgehouden. Soo wanneer dat de Constighe Schilders de naeste Erffgenamen vande milde Natuer sijn, die stadich hen tot voordeel is dienende, als wesende de gene, daer sy alle gaven af ghenieten als hy de volcomen schoonheyt in verscheyde deelen naerboetsen. Soo acht ick dat Octavio van Veen daer van eenen is om dat hy de rechte oorsaeck heeft gheweest vande Edele vry Schilderconst tot sulcken ghedaente ende wesen te brenghen (als de selve niet alleen in Italien, maer oock in dese Nederlanden vande rampsalighe Crijghen ende onghevallen soo overloopen werdt, dat niet alleen de Schildry, maer selver de Schilders ontbraken) datse door hem in Nederlandt wederom is op-ghetoghen, ende in fleur gheraeckt, waer op dese naervolgende Poaemata niet qualijck en sullen wedergalmen, ende soude Octavio van Veen met volle recht hebben moghen segghen:
Dum quondam jngentes praesserunt praelia mentes
Dum tenuit plenas Belgica fonte genas
Nocte tenêbrarum visa est Pictura ferarum,
Ascendisse polum, deseruisse solum.
Picturae lator, sculpendi nullus amator,
Nec, quae blanda struit, picta tabella fuit.
Ast modo florescit, per me eius gloria crescit:
Et vehitur motis cuncta per arua notis:
Astra petit, sursum meditatur ad AEthera cursum:
Et cuicumque placet, captus amore, tacet.
Per me haud jmbelles lator sibi Pictor Apelles
Consimiles miros gaudet habere viros.
Duxi ad solertes animos Octavivs artes:
Hinc me Fama manet, quae mea facta canet.