Den groeyenden Lierschen blom-hof
(1650)–Cornelis de Bie–
Auteursrechtvrij
[pagina 121]
| |
Op de wijse: Onlanckx ghinck ick spansseren, &c.
Die laet s'werels ghenucht, en hem aen deucht verbint
Sijn rust hier op de aert ende hier naermaels vint.
ALs ick begost te luysteren
Naer t'swerels minne liet
Quam haest de sond' verduysteren
De deucht met veel verdriet
Het vleesch begost te erven
In't hert, en met haer vier
Dede my by nae sterven
Ontstack de helle schier.
Veel gaeven my verschenen
Door haere miltheydt groot
Daer naer is sy verdwenen
Als ick was inden noot
Daerom wil ick nu vluchten
Haer vals bedriegery
| |
[pagina 122]
| |
Ende wil niet meer duchten
Naer haere melody.
Die eens heeft ingheswolghen
Haer scherpen flitsigh angh
Die sal sy niet meer volghen
Als een swarte slangh
Die yemant heeft ghesteken,
Terstont neemt sy den vlucht,
Veel gheloften sy sal breken
En baert niet dan ghesucht.
Als ick met s'werels cleeren
Vercierden mijn lichaem
Haer dienaers met veel eeren
Verbreyden mijnen naem
De onrust quam my trecken
Tot de begeerlijckheydt
En tot veel sorgh verwecken
Die daer verborghen leydt.
Den mensch heeft haest gecregen
Vande wereldt groote vreucht
Daer natuer is toe geneghen
Vervremt van alle deucht
Daer sy haer haest comt in voeghen
En allenskens in versuypt
Sonder ruste oft ghenoeghen
Diep inde helle cruypt.
PRINCE.
Ick wil nu dan vervloecken
V gaeven heel verflenst
Ende ick wil gaen soecken
Het gheen de siele wenst
| |
[pagina 123]
| |
Ick wil my nu begheven
Tot Iesum mijnen Heer
Ende in deuchden leven
Tot sijnder meerder eer.
FINIS. |
|