Den groeyenden Lierschen blom-hof
(1650)–Cornelis de Bie–
Auteursrechtvrij
[pagina 63]
| |
Stemme: Snachs als een ieghelijck was in rusten, &c.
ALs lest den hellen glans der sonnen
Begost te lichten het aertsche pleyn
Heeft Phylomela daer begonnen
Constigh te rooren sijn becksken cleyn
Ende Cupido heeft seer wel
Ghespelt daer een droef-eyndigh spel
Soo dat mijn rust // door ooghens lust
Ghebroken wert door t'drooms ghequel.
Mercurius quam neder-daelen
Met tijdingh vanden donder heer
Die brack door Phaebi helle straelen
Met ander veel Goddinnen meer
| |
[pagina 64]
| |
Quaemen naer t'aert uyt hemels licht //
Om te sien t'spel van dit cleyn wicht
Dat daer seer stout // aen haer voor-hout
Hoe dat de liefde haest verflout.
Hoe dat Virenus stil wech raeckten
Van sijn liefste, eersten bemint
En hoe hy haer door list ontschaeckten
Daer naer tot vluchten was ghesint
Sijn trouweloos bestier hem joech
Ter zee waert in en met haer loech
Smeet haer terstont // in't sorghens gront
Waerom sy haeren druck bemont.
Waer sijn mijn lommer wite deuchden
Mijns maeghdoms bral vervloghen toch
Die aesden uwe boose vreughden
En vorsterden u vals bedroch
| |
[pagina 65]
| |
De onbedachtsaemheyt in't schael
Van het verdriet haer brocht in quael
Want was ghepluckt // en afgheruckt
Haer maeghdoms tack ende verdruckt.
Olympia bleef niet verborghen
Met ancxt ghevoeydt werdt haer ghenucht
Haer hert ghespijst wert met veel sorghen
Ende met vrees den yversucht
Waerom de liefd' lockten haer me
Ras naer den oever vande Zee,
Haer siele wert // besproeyt met smert
Virenus scheurden schier haer hert.
Sy cost dees liefde niet ontvluchten
Wou sterven inden seeschen gront
Want veele pijns ghevoeyde suchten
Dreef uyt haer aedem loosen mondt
| |
[pagina 66]
| |
Om dat de min list gierich haer
Verwon, en brocht in groot misbaer
Door dit quaet stuck, heeft t'ongheluck
Aen haer ghebrocht veel pijn en druck.
PRINCE.
Hadde Olympia gheen reden
Princen, te suchten om dit feyt
Die eerst met soetheydt was bestreden
Daer naer ghebrocht in swarigheydt
Daerom was sy van goeden sin
Te sterven door Vireni min
Mint met verstandt, dat niet en strandt,
In u de liefde' en overmandt.
FINIS. |
|