Den groeyenden Lierschen blom-hof

(1650)–Cornelis de Bie– rechtenstatus



[pagina 23]
Het tweede deel. In-houdende verscheyde Mey-Liedekens. Die sijn volnoegingh heeft, in dit cort-jaerich leven, Die en sal nimmermeer de ruste dan begeven.
Nieuw Liedeken, Op de wijse: Lestmael als de gulde Son, &c. DIe met lust sijn schuyl-plaets bouwt, In het wout, Wordt naer wensch van rust besloten, En sorgheloos daer Schaepkens houwt, Ende stouwt, Wordt met veel vreughden overgoten.
[pagina 24]
Die vande min treckt sijn ghedacht, Ende tracht, Hem aende eenicheydt te binden, Haest smaecken sal de groote kracht, Ende macht, Vande rust, die daer is te vinden. Godt die het al gheschapen heeft, Watter leeft, En al wat datmen oock can wenschen 'Tghevogelt dat daer vlieght en sweeft, Godt ons gheeft, En dat tot voetsel vande menschen. Die Geytkens die seer wit gbehaert, En ghebaert Haer voetsel soecken in de weyden: Die dertel springhen inden aerdt,
[pagina 25]
En ghepaert, Daer wil mijn Lammers by gaen leyden. PRINCE. Ick gaen eens sien, ick ben in pijn, Ofte mijn, Schaepjens inde klaver velden, Noch t'samen daer al by een sijn, Aende pleyn Ghelijck ick met Aurora telden. FINIS.

Het tweede deel.