Faems weer-galm(1670)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Verlaeten troost IS den troost u afgeweken Wordt u karmen niet geacht, Aen wie sult gy dan uyt-spreken Al den druck die u versmacht Die niet baert als suchtich spyt, Als-men gaet de vreught bepeysen Die ons hier soo menich reyse Heeft gevoestert en verblydt. Wat plaisier en vrolijckheden Heeft den mensch niet, die altyt Met seer weynich is te vreden En can leven sonder nydt. t'Is soo Socrates ons seyt Eenen corten wegh vol lusten Daer-men sonder vrees mach rusten Die de siel naer t'leven leydt. Die het meest begeert heeft t'minste Soo ghy dan wilt sijn gherust En vermeerdert noyt u winste Maer vermindert uwen lust. Goet tot noodt-druft en niet meer Maeckt ons cloeck in alle daden En maeckt wys in alle raden Sonderlingh die vreest den Heer, Menschelijcken troost te soecken Is maer ydel sotte waen, [pagina 262] [p. 262] Die hem wilt in noodt vercloecken Moet by Godt te raden gaen. En daer-by hem altyt vreest, Sal't al cryghen naer syn wenschen Want Godt eyst niet van de menschen Als een reyn en suyver geest. Die de sonden wilt ont-ulieden Mint gerechticheyt en trouw, Mach vereyschen en gebieden En oock troost vindt inden rouw. Vorige Volgende